نیویورک (UNA/WAFA) - شورای امنیت سازمان ملل متحد عصر سه‌شنبه جلسه‌ای در سطح وزیران در مورد وضعیت خاورمیانه، از جمله مسئله فلسطین، برگزار کرد.
این جلسه به ریاست وزیر امور خارجه فرانسه، که کشورش ریاست دوره‌ای شورا را در این ماه بر عهده دارد، برگزار شد و دبیرکل سازمان ملل متحد نیز در آن حضور داشت.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، گفت که راه حل دو کشور در خطر محو شدن به فراموشی است و تعهد سیاسی به این هدف بلندمدت بیش از هر زمان دیگری دور از دسترس است.
گوترش افزود که خاورمیانه در حال گذر از تحولات اساسی است که با خشونت و بی‌ثباتی، اما همچنین فرصت‌ها و پتانسیل‌ها مشخص می‌شود. او اظهار داشت که مردم در سراسر خاورمیانه خواستار آینده‌ای بهتر هستند که شایسته آن هستند، نه درگیری و رنج بی‌پایان.
او بر لزوم همکاری جمعی برای تضمین این که این دوره پرآشوب و گذار، آرمان‌های آنها را برآورده کند و به عدالت، کرامت، حقوق، امنیت و صلح پایدار دست یابد، تأکید کرد.
او گفت که این امر با شناخت دو حقیقت اساسی آغاز می‌شود: اول، اینکه منطقه در یک چهارراه تاریخی قرار دارد، و دوم، اینکه صلح واقعی و پایدار در خاورمیانه به یک مسئله اساسی بستگی دارد که شورای امنیت طی دهه‌ها و سال‌ها بارها آن را تأیید کرده است: راه حل دو کشور.
دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داد که راه حل دو کشور به نقطه بی‌بازگشت نزدیک می‌شود و آرمان‌های ملی مشروع فلسطینیان در حالی که آنها حضور مداوم اسرائیل را تحمل می‌کنند، که دیوان بین‌المللی دادگستری آن را غیرقانونی اعلام کرده است، نادیده گرفته شده است.
او افزود: «جهان نمی‌تواند بی‌تفاوت بایستد و نظاره‌گر ناپدید شدن راه‌حل دو کشور باشد. رهبران سیاسی با گزینه‌های روشنی روبرو هستند: سکوت، رضایت یا عمل.»
دبیرکل سازمان ملل متحد درخواستی صریح و فوری از کشورهای عضو این سازمان کرد تا گام‌های برگشت‌ناپذیری در جهت اجرای راه‌حل دو کشور بردارند و اجازه ندهند افراط‌گرایان از هر طرف، آنچه از روند صلح باقی مانده است را تضعیف کنند.
او توضیح داد که کنفرانس سطح بالا (درباره راه‌حل دو کشور) که قرار است ژوئن آینده به ریاست مشترک فرانسه و پادشاهی عربستان سعودی برگزار شود، فرصت مهمی برای جلب حمایت بین‌المللی است.
او از کشورهای عضو خواست تا پیش از آنکه خیلی دیر شود، خلاقانه در مورد گام‌های مشخصی که برای حمایت از یک راه‌حل دو دولتیِ قابل اجرا برمی‌دارند، فکر کنند.
او گفت که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اوضاع در همه جبهه‌ها بدتر شده است و هشدار داد که به نظر می‌رسد پایانی برای کشتار و بدبختی در غزه وجود ندارد.
گوترش ادامه داد و گفت که آتش‌بس کورسوی امیدی را به ارمغان آورده بود، اما این فرصت‌ها با فروپاشی آتش‌بس در ۱۸ مارس از بین رفتند. از آن زمان، نزدیک به ۲۰۰۰ فلسطینی در غزه به دلیل حملات هوایی اسرائیل، از جمله زنان، کودکان، روزنامه‌نگاران و امدادگران، کشته شده‌اند.
دبیرکل سازمان ملل متحد توضیح داد که وضعیت انسانی در نوار غزه «از بد به بدتر، به غیرقابل تصور تبدیل شده است» و خاطرنشان کرد که اسرائیل نزدیک به دو ماه است که ورود غذا، سوخت، دارو و مایحتاج تجاری را مسدود کرده و بیش از دو میلیون نفر را از کمک‌های نجات‌بخش محروم کرده است، «در حالی که جهان نظاره‌گر است».
او با ابراز نگرانی از اظهارات مقامات دولت اسرائیل در مورد استفاده از کمک‌های بشردوستانه به عنوان ابزاری برای فشار نظامی، تأکید کرد که «کمک‌ها قابل مذاکره نیستند».
گوترش درباره تجاوز اشغالگران در کرانه باختری اشغالی، از جمله بیت‌المقدس شرقی، جایی که اسرائیل از سلاح‌های سنگین در مناطق مسکونی استفاده می‌کند، همراه با آوارگی اجباری، تخریب، محدودیت‌های رفت و آمد و گسترش شهرک‌سازی که واقعیت‌های جمعیتی و جغرافیایی را به طور قابل توجهی تغییر می‌دهد، صحبت کرد.
او همچنین به روند مشورتی که در حال حاضر در دیوان بین‌المللی دادگستری در مورد تعهدات اسرائیل، به عنوان یک قدرت اشغالگر و عضو سازمان ملل متحد، در رابطه با حضور و فعالیت‌های سازمان ملل متحد در سرزمین‌های اشغالی فلسطین و مرتبط با آن در جریان است، پرداخت.
او گفت که مشاور حقوقی سازمان ملل متحد در ماه فوریه بیانیه‌ای کتبی از طرف او به دادگاه ارائه کرده و دیروز، دوشنبه، بیانیه‌ای شفاهی به دادگاه ارائه داده است.
دبیرکل توضیح داد که اسرائیل، به عنوان یک قدرت اشغالگر، موظف است تأمین غذا و ملزومات پزشکی برای مردم را تضمین کند و به پرسنل بشردوستانه و پزشکی و سازمان ملل متحد احترام بگذارد و از آنها محافظت کند.
او بر لزوم احترام به امتیازات و مصونیت‌های سازمان ملل و پرسنل آن، از جمله مصونیت مطلق اماکن، اموال و دارایی‌های سازمان ملل و مصونیت قانونی سازمان ملل، طبق قوانین بین‌المللی، تأکید کرد و خاطرنشان ساخت که این مصونیت شامل همه نهادهای سازمان ملل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین، از جمله آژانس امداد و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) می‌شود.
از سوی دیگر، وزیر ریاض منصور، ناظر دائم کشور فلسطین در سازمان ملل متحد، گفت که گرسنگی به عنوان سلاح جنگی علیه کل جمعیت غیرنظامی که همچنان در معرض بمباران بی‌وقفه هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منصور در سخنرانی خود افزود که شورای امنیت قطعنامه‌های الزام‌آوری را با اهداف مشخص تصویب کرده است: پایان دادن به خونریزی، تضمین دسترسی بشردوستانه به نیازمندترین افراد، آزادی گروگان‌ها و بازداشت‌شدگان، جلوگیری از آوارگی اجباری و هرگونه تلاش برای الحاق سرزمین و دستیابی به راه‌حل دو کشور. او خاطرنشان کرد که جهان پشت این اهداف متحد شده است، اما واقعیت امروز محاصره تنبیهی اعلام‌شده توسط اسرائیل علیه غزه است که دو میلیون فلسطینی، که نیمی از آنها کودک هستند، را از غذا، آب، دارو، برق و سایر مایحتاج اولیه زندگی محروم کرده است، در حالی که آنها شرایط غیرانسانی و غیرقابل تحملی را تحمل می‌کنند.
او گفت: «کمبود بمب در غزه وجود ندارد، اما کمبود هر چیز دیگری وجود دارد.» او افزود که برنامه‌هایی برای جابجایی اجباری و الحاق به خوبی در حال انجام است و رهبران اسرائیل دیگر نیازی به پنهان کردن نیات شوم خود نمی‌بینند.
منصور تأکید کرد: «ما نمی‌توانیم تسلیم این وضعیت شویم. باید به آن پایان دهیم. آتش‌بس فوری باید از سر گرفته شود و تمام اهداف آن محقق شود.»
او ابراز امیدواری کرد که ایالات متحده، مصر و قطر - با حمایت کل جامعه بین‌المللی - بتوانند بازگشت به آتش‌بس را تضمین کنند تا به این رنج‌ها پایان دهند.
منصور گفت: «راهی برای خروج از این کابوس وجود دارد و این به نفع همه است. محمود عباس، رئیس جمهور، در سخنرانی خود در شورای مرکزی سازمان آزادیبخش فلسطین، به روشنی بیان کرد که ما صلح می‌خواهیم، نه فقط برای خودمان، بلکه برای همه. ما به حاکمیت قوانین بین‌المللی متعهد هستیم و می‌خواهیم شاهد پیروزی قوانین بین‌المللی باشیم. ما معتقدیم که رویکرد مسالمت‌آمیز، رویکردی است که حقوق مردم ما را محقق می‌کند و هیچ توجیهی برای آسیب رساندن به غیرنظامیان، چه فلسطینی و چه اسرائیلی، وجود ندارد.»
او ادامه داد: «در همان جلسه، شورای مرکزی سازمان آزادیبخش فلسطین، سمت معاون رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین و کشور فلسطین را ایجاد کرد که آقای حسین الشیخ عهده‌دار آن بود. قرار بود من در جلسه شورای مرکزی در رام‌الله شرکت کنم، اما پس از بازداشت پنج ساعته توسط اسرائیل، از ورود من به کشوری که با افتخار نماینده آن هستم، جلوگیری شد. من یک فلسطینی متولد فلسطین از والدین فلسطینی هستم و از ورود به کشورم منع شده‌ام. این تنها نوک کوه یخ مجازات جمعی اعمال شده بر همه فلسطینی‌ها و انکار وجود و حقوق ما به عنوان یک ملت و به عنوان افراد است.»
او ادامه داد: از یک سو، رهبری فلسطینی وجود دارد که به عدم خشونت متعهد است و از سوی دیگر، رهبری اسرائیلی وجود دارد که بدترین اشکال خشونت را علیه کل جمعیت غیرنظامی اعمال می‌کند. یک رهبری فلسطینی وجود دارد که آشکارا و بدون هیچ ابهامی به راه‌حل دو دولتی متعهد است و یک رهبری اسرائیلی که به دنبال نابودی این راه‌حل است. یک رهبری فلسطینی وجود دارد که خویشتن‌داری نشان می‌دهد و مسئولانه عمل می‌کند، و یک رهبری اسرائیلی با دیدگاه‌های پوپولیستی و افراطی وجود دارد که اقدامات خود را دیکته می‌کند. از یک سو، رهبری فلسطینی وجود دارد که به قوانین بین‌المللی متعهد و با اجماع بین‌المللی همسو است، در حالی که رهبری اسرائیلی وجود دارد که معتقد است قوانین مبتنی بر هویت قربانیان و هویت عاملان هستند، به دنبال مصونیت از مجازات برای جنایات خود است و وجود ما را جرم می‌داند. یک رهبری فلسطینی وجود دارد که پیوسته به درخواست‌ها برای اصلاحات پاسخ داده است، در حالی که رهبری اسرائیل قاطعانه تغییر را رد کرده است. یک رهبری فلسطینی وجود دارد که به ایده ساده اما اساسی «زندگی کن و بگذار زندگی کنند» متعهد است، در مقابل یک رهبری اسرائیلی وجود دارد که معتقد است وجود یک ملت مستلزم حذف ملت دیگر است.
او گفت: «جامعه بین‌المللی مدت‌هاست که مصمم است در خاورمیانه تعداد زیادی از مردم وجود ندارند، اما یک کشور مستقل ناقص، یعنی کشور مستقل فلسطین، وجود دارد.»
او افزود: «برای کسانی که به دنبال بهانه‌ای برای طولانی کردن جنگ و رنج غیرقابل تحمل انسانی نیستند، راه‌حل‌هایی وجود دارد. راه‌حل‌هایی وجود دارد که به موجب آن حماس به حکومت غزه برنگردد و ترتیبات حکومت انتقالی برقرار شود که راه را برای به عهده گرفتن کامل مسئولیت‌ها توسط تشکیلات خودگردان فلسطین در نوار غزه هموار کند. راه‌حل‌هایی برای بازسازی آنچه اسرائیل در غزه ویران کرده است، بدون آواره کردن جمعیت آن وجود دارد. راه‌حل‌هایی برای پایان دادن به این اشغال و درگیری غیرقانونی و آغاز دورانی از صلح، امنیت و رفاه مشترک وجود دارد.»
منصور در این زمینه گفت: «کشورهای عربی رهبری‌ای را نشان داده‌اند که مورد تحسین بین‌المللی قرار گرفته است، و مصر و قطر میانجیگری آتش‌بس را بر عهده داشتند. کشورهای عربی مانند اردن و مصر در خط مقدم ارائه کمک‌های بشردوستانه بوده‌اند. ما نباید نقش‌های مسئولانه‌ای را که الجزایر و امارات متحده عربی در این شورا طی دو سال گذشته ایفا کرده‌اند، و همچنین نقش رهبری عربستان سعودی به عنوان رئیس کمیته عربی-اسلامی، به عنوان رئیس مشترک اتحاد جهانی با نروژ و اتحادیه اروپا، و به عنوان رئیس مشترک کنفرانس صلح ژوئن با فرانسه، فراموش کنیم.»
او توضیح داد که شرکای بین‌المللی از این ابتکارات استقبال کردند، به آنها پیوستند، در آنها مشارکت کردند و به پیشبرد آنها در جهت دستیابی به صلحی عادلانه و پایدار کمک کردند. وی افزود: «حرکت بین‌المللی برای مقابله با واقعیتی تلخ که هرگز تاریک‌تر از این نبوده، هرگز به اندازه امروز قوی نبوده است. ما این حرکت را اینجا در شورا، در مجمع عمومی و در دیوان بین‌المللی دادگستری می‌بینیم. همه مصمم هستند که از حقوق بین‌الملل دفاع کنند و به این بی‌عدالتی دردناک و تاریخی پایان دهند.»
او گفت: «با نزدیک شدن به کنفرانس ژوئن برای حل و فصل مسالمت‌آمیز مسئله فلسطین و اجرای راه‌حل دو کشور، ما از همه کشورها می‌خواهیم که تمام تلاش خود را برای احترام به قوانین بین‌المللی، حمایت از حق تعیین سرنوشت ما و نجات صلح انجام دهند.»
او همچنین از کشورهایی که هنوز کشور فلسطین را به رسمیت نشناخته‌اند، خواست تا بدون تأخیر این کار را انجام دهند، به عنوان نشانه‌ای روشن مبنی بر اینکه آنها خرابکاری در راه حل دو کشور را تحمل نخواهند کرد.
منصور همچنین از همه کشورها خواست تا اقداماتی علیه شهرک‌سازی‌ها، الحاق و کوچ اجباری اتخاذ کنند، به حضور غیرقانونی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین مطابق با نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری پایان دهند، از دولت فلسطین که تعهد آشکاری به اصلاحات و صلح نشان داده است، حمایت سیاسی و مالی کنند و به حمایت از آنروا ادامه دهند.
منصور گفت: «مردم فلسطین در قفس هستند، روز به روز کشته می‌شوند و گرسنگی می‌کشند. بزرگترین ترس ما این است که جهان به چنین جنایاتی عادت کند. و در حالی که اقدامات اسرائیل را محکوم می‌کند، احساس ناتوانی در متوقف کردن آنها می‌کند. اما ما از همه کشورها می‌خواهیم که تسلیم این ناتوانی خودخواسته نشوند.»
او تأکید کرد که «این جنایات، نه از نظر اخلاقی و نه از نظر قانونی، غیرقابل توجیه هستند. این نسل‌کشی باید پایان یابد. زندگی باید برقرار باشد.» و تأکید کرد که مردم فلسطین تا زمانی که تحت اشغال نظامی هستند، حق دارند از حمایت بین‌المللی برخوردار باشند.
وی تأکید کرد که آتش‌بس در نوار غزه باید با پایان دادن به تجاوزات و سرکوب‌های نیروهای اشغالگر و شهرک‌نشینان اسرائیلی در مناطق مختلف کرانه باختری، از جمله قدس شرقی، همراه باشد.
منصور به سخنرانی گمراه‌کننده‌ی نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، که دو روز پیش ایراد شد، اشاره کرد که در آن بار دیگر تأکید کرد که راه حل دو کشور به معنای نابودی اسرائیل است.
منصور پرسید: آیا تلاش برای تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی که در کنار اسرائیل زندگی کند، مطابق با قطعنامه‌های همین شورا - و قطعنامه‌های سازمان ملل که بر اساس آنها کشور اسرائیل از طریق تقسیم فلسطین تأسیس شد - به نوعی تلاشی برای نابودی اسرائیل تلقی می‌شود؟
او گفت: «نتانیاهو از تلاش‌ها برای نابودی اسرائیل صحبت کرد، در حالی که در واقع او به دنبال نابودی فلسطین و مردم آن است. او از چگونگی بیرون راندن غیرنظامیان فلسطینی توسط ارتش اسرائیل از مناطق خطرناک صحبت کرد، در حالی که در واقع او بی‌توجهی کامل به جان فلسطینیان، کشتن، ناقص کردن، دستگیری، شکنجه و گرسنگی دادن بی‌پایان آنها نشان داد. او از نقض حاکمیت و تمامیت ارضی لبنان و سوریه توسط اسرائیل، تجاوزاتی که باید توسط همه رد شود، لاف زد. او بار دیگر تأکید کرد که به دنبال صلح با شرکای منطقه‌ای خواهد بود، در حالی که مسئله فلسطین را به حاشیه می‌راند، گویی هیچ اتفاقی در ۱۸ ماه گذشته نیفتاده است. او با همان تکبر، همان بیزاری از حقایق و همان بی‌توجهی به رنج مردم، چه فلسطینی و چه اسرائیلی، صحبت کرد.»
او افزود: «ما برای دستیابی به آزادی برای مردم فلسطین، تأسیس دو کشور که در کنار هم در صلح و امنیت زندگی کنند و برای آزادسازی پتانسیل واقعی منطقه‌مان به نفع همه، به رهبری قوی برای صلح و فعال‌سازی عزم جمعی در مقیاسی بی‌سابقه نیاز داریم. ما کاملاً به این اردوگاه تعلق داریم و برای تضمین پیروزی آن، روی حمایت جمعی شما حساب می‌کنیم.»
نماینده الجزایر نیز به نوبه خود، انفعال غیرقابل قبول شورای امنیت در قبال فاجعه مردم فلسطین را محکوم کرد و خواستار پایان تجاوز مداوم اسرائیل علیه غیرنظامیان شد. وی خاطرنشان کرد که تمام تلاش‌های انجام شده برای جلوگیری از ادامه اقدامات اشغالگران در پاکسازی قومی، مجازات جمعی و نابودی سیستماتیک زندگی فلسطینیان در مواجهه با شکست جامعه بین‌المللی و شورای امنیت، شکست خورده است.
او معتقد بود که عدم پاسخگویی، استانداردهای دوگانه و فقدان قوانین بین‌المللی، اشغالگران را به ادامه تجاوز خود تشویق می‌کند، در حالی که مردم فلسطین از کشتار، آوارگی و نابودی جمعی رنج می‌برند. آنها رها شده و در مقابل وحشی‌ترین نیروهای نظامی جهان رها شدند.
نماینده الجزایر گفت: آنچه اتفاق می‌افتد جنگ نیست، بلکه یک فرآیند سازمان‌یافته و سیستماتیک تخریب است.
او خاطرنشان کرد که غزه بدترین فاجعه انسانی محسوب می‌شود و نشان دهنده شکست جامعه بین‌المللی بشردوستانه در مواجهه با محاصره تحمیلی اسرائیل است. اکنون مواد غذایی در غزه کاملاً در حال اتمام است. اسرائیل جنگ به راه نمی‌اندازد، بلکه در تلاش برای نابودی یک ملت است. ما باید قبل از اینکه خیلی دیر شود، آتش‌بس فوری برقرار کنیم. گذشته از وضعیت کرانه باختری، با گسترش شهرک‌سازی‌ها، آوارگی، حمله به اماکن مقدس، دستگیری‌ها و تخریب خانه‌ها. اشغالگران تلاش می‌کنند تا کرامت فلسطینی‌ها را تضعیف کرده و هویت آنها را محو کنند.
از سوی دیگر، نماینده پاناما محکومیت کشورش از جنگ غزه را که منجر به بزرگترین فاجعه انسانی در تاریخ شده است، ابراز کرد. او خواستار آتش‌بس فوری و تضمین دسترسی به کمک‌های بشردوستانه به غزه شد و اظهار داشت که این راه حل باید امکان بازسازی حکومت و حفاظت از غیرنظامیان و امدادگران را فراهم کند.
او به وضعیت رو به وخامت در کرانه باختری، از جمله افزایش محدودیت‌های رفت و آمد و خشونت، پرداخت و خواستار احترام به قوانین بین‌المللی در این زمینه شد.
ری کالینز، معاون وزیر امور خارجه بریتانیا، به نوبه خود خواستار بازگشت به آتش‌بس برای پایان دادن به این خونریزی وحشتناک شد.
او نگرانی شدید خود را از اتمام ذخایر غذایی برنامه جهانی غذا در غزه ابراز کرد و خاطرنشان ساخت: «این غیرقابل قبول است که اسرائیل نزدیک به دو ماه از ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه جلوگیری کرده است».
او تأکید کرد که: «کارکنان سازمان ملل و دیگران باید بتوانند کمک‌های نجات‌بخش را با خیال راحت و مطابق با اصول بشردوستانه ارائه دهند.»
از سوی دیگر، کریستینا مارکوس لاسن، سفیر دانمارک، بر وخامت اوضاع در غزه تأکید کرد، جایی که اسرائیل نزدیک به دو ماه است اجازه ورود هیچ کمک بشردوستانه‌ای را به این منطقه نمی‌دهد.
او همچنین نگرانی عمیق خود را در مورد گزارش‌هایی مبنی بر اتمام تمام ذخایر غذایی برنامه جهانی غذا ابراز کرد و افزود که خانواده‌ها «به دلیل دستورهای تخلیه صادر شده توسط ارتش اسرائیل، از خستگی کامل خبر داده‌اند.»
او گفت: «ما همچنان به اسرائیل یادآوری خواهیم کرد که باید در چارچوب قوانین بین‌المللی، از جمله قوانین بین‌المللی بشردوستانه، از خود دفاع کند.»
دوروتی شیا، سفیر و نماینده موقت ایالات متحده، به نوبه خود گفت که برای دستیابی به صلح و رفاه پایدار در خاورمیانه و فراهم کردن فرصت‌ها برای همه مردم آن، به «تفکر جدید» نیاز است.
او در مورد نیازهای بشردوستانه در غزه گفت: «هیچ‌کس نمی‌خواهد غیرنظامیان فلسطینی را گرسنه یا تشنه ببیند.»
او افزود: «توافق آتش‌بس شرایطی را برای جریان کمک‌های بشردوستانه ایجاد خواهد کرد.»
در مقابل، عاصم افتخار احمد، سفیر پاکستان، به شورای امنیت گفت که فاجعه‌ای که در غزه در حال وقوع است، هم از نظر مقیاس و هم از نظر غیرانسانی بودن، «بی‌سابقه» است.
او با توصیف حمله اسرائیل به بیمارستان عرب باپتیست در اوایل این ماه به عنوان یک «قتل عام وحشتناک» افزود: «این فقط یک بحران انسانی نیست، بلکه نابودی سیستماتیک یک ملت و از بین بردن حق موجودیت یک ملت است.»
او خاطرنشان کرد که هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان و زیرساخت‌های اساسی، استفاده از گرسنگی و سوزاندن خانواده‌های آواره در چادرها «خسارات جانبی جنگ نیستند، بلکه ابزارهای جنگی هستند».
او ادامه داد: نقض یکجانبه آتش‌بس توسط اسرائیل که با میانجیگری مصر، قطر و ایالات متحده حاصل شد، «انتخابی عمدی برای بازگشت به جنگ به جای دیپلماسی بود».
سفیر پاکستان گفت: در مواجهه با این تاریکی و ویرانی، جهان باید اقدامی انجام دهد و وضعیت موجود غیرقابل تحمل است.
او خواستار آتش‌بس فوری و دائمی، دسترسی کامل و بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه و یک افق سیاسی روشن مبتنی بر تأسیس یک کشور فلسطینی شد.
نماینده پرتغال تأکید کرد که وضعیت نوار غزه ایجاب می‌کند که همه برای پایان دادن به جنگ و از سرگیری دسترسی بشردوستانه بدون مانع، با هم همکاری کنند.
نماینده روسیه نیز به نوبه خود در مورد جنایاتی که اسرائیل علیه فلسطینیان در غزه، از جمله امدادگران، مرتکب شده و همچنان ادامه دارد، صحبت کرد. این جنایات باید فوراً متوقف شود، به ویژه با توجه به کاهش ذخایر غذایی و تهدید قریب الوقوع قحطی در نوار غزه.
او خواستار حفظ نقش آنروا و عدم تضعیف کار آن شد.
نماینده روسیه تأکید کرد که اظهاراتی که مانع از تأسیس کشور فلسطین می‌شوند، غیرقابل قبول هستند و ادامه ساخت شهرک‌ها باید متوقف شود، زیرا این امر تأسیس یک کشور فلسطینی پایدار را تهدید می‌کند. او ابراز امیدواری کرد که مذاکرات برای هموار کردن راه بازسازی و جریان کمک‌های بشردوستانه پیشرفت کند.
نماینده نروژ خواستار پایان درگیری‌ها و دسترسی فوری به کمک‌ها شد و معتقد بود که آینده غزه باید توسط فلسطینی‌ها تعیین شود.
او از جامعه بین‌المللی خواست تا حقوق مردم فلسطین را تضمین کند، برای جلوگیری از توقف عملیات آنروا تلاش کند، کوچ اجباری را متوقف کند، گسترش فعالیت‌های شهرک‌سازی را متوقف کند و به راه‌حل دو کشور متعهد باشد.
ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه و اروپا فرانسه، در سخنرانی خود، به عنوان نماینده ملی خود، بر تعهد فرانسه به راه حل دو کشور تأکید کرد.
او گفت که اولویت اول فرانسه توقف «خصومت‌ها برای پایان دادن به رنج غیرنظامیان» است و افزود که نیاز به از سرگیری آتش‌بس در غزه وجود دارد.
بارو با اشاره به اینکه «وضعیت غزه فاجعه‌بار است» از اسرائیل خواست تا تمام محدودیت‌ها را لغو کند تا ورود کمک‌های بشردوستانه امکان‌پذیر شود.
او افزود که اولویت دوم فرانسه کمک به بازسازی «سرزمین‌های ویران‌شده در اثر درگیری» است و اولویت سوم آن تلاش برای دستیابی به یک راه‌حل سیاسی است که صلح عادلانه و پایدار را بر اساس راهکار دو دولتی تضمین کند. او افزود که فرانسه، با همکاری عربستان سعودی، در حال سازماندهی یک کنفرانس بین‌المللی برای اجرای راه‌حل دو کشوری در ژوئن آینده است.
(تمام شد)
