رئیس جمهور لبنان از اجلاس سران کشورهای عربی: بعد عربی مسئله فلسطین ایجاب می کند که همه ما قوی باشیم.

قاهره (UNA/National) - ژنرال جوزف عون، رئیس جمهور لبنان تاکید کرد که "بعد عربی مسئله فلسطین ایجاب می کند که همه ما قوی باشیم تا فلسطین قوی شود." وقتی بیروت اشغال می‌شود، دمشق ویران می‌شود، امان تهدید می‌شود، بغداد ناله می‌کند، یا صنعا سقوط می‌کند، محال است کسی ادعا کند که این در حمایت از فلسطین است.

وی گفت: پس از دهه‌ها درگیری، بحران و مشکلات، لبنان به من آموخت که هیچ گونه تناقض خیالی یا تضاد ادعایی بین هویت‌های ملی تاریخی و کامل ما و هویت واحد و جامع عربی ما حقیقتی ندارد. بلکه یکپارچه و تجمعی است. من 100% لبنانی، 100% عرب هستم و به هر دو افتخار می کنم و از نظر ملی و تبلیغی به هر دو تعلق دارم.

وی خاطرنشان کرد: در کشور من، مانند فلسطین، هنوز سرزمین های اشغالی توسط اسرائیل وجود دارد. هنوز پرخاشگری روزانه توسط شما وجود دارد. هنوز مردم بیگناه مردم من هستند که هر روز بین شهادت و زخم و بین ویرانی و خون و اشک می افتند. در برابر رنج آنها سر تعظیم فرود می‌آورم و سرم را بلند می‌کنم که از کشور آنها هستم. هیچ صلحی بدون آزادسازی آخرین وجب از مرزهای سرزمین ما که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته، مستند، تایید و تعیین شده توسط سازمان ملل متحد است، وجود ندارد. بدون دولت فلسطین صلح وجود ندارد. صلح بدون احیای حقوق کامل و مشروع فلسطینیان وجود ندارد. این همان چیزی است که ما به عنوان کشورهای عربی از زمان ابتکار صلح بیروت در سال 2002 تا بیانیه ریاض در نوامبر گذشته متعهد شدیم.

مواضع رئیس جمهور عون در جریان سخنرانی لبنان در نشست اضطراری سران کشورهای عربی که بعد از ظهر امروز در قاهره برگزار شد، مطرح شد.

پس از آن، حمد بن عیسی آل خلیفه، پادشاه بحرین به عنوان رئیس سی و سومین اجلاس عادی کشورهای عربی، ریاست این اجلاس را به عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر سپرد که با دعوت از میهمانان شرکت کننده و روسای هیئت ها برای سخنرانی در این نشست آغاز شد.

سخنرانی رئیس جمهور عون

در ساعت 17:15، رئیس جمهور عون سخنرانی لبنان را ایراد کرد که در آن آمده بود: «ملک حمد بن عیسی آل خلیفه، جناب رئیس جمهور جمهوری عربی مصر، سپهبد عبدالفتاح السیسی، برادران عزیز، اعلیحضرت، حاکمیت ها و اعلیحضرت. جناب دبیر کل اتحادیه کشورهای عربی،

 شاید من آخرین نفری باشم که به شورای شما می رسم. این به من این حق را نمی دهد که در مورد فلسطین، موضوع اجلاس سران ما... و اعتمادمان درس بدهم. اما من بیش از چهل سال است که سربازی در خدمت کشورم و مردمم پیش شما می آیم. این چیزی است که مرا وادار می کند تا از شما برای ارائه یک شهادت زندگی و نه بیشتر از آن اجازه بگیرم.

لبنان ابتدا به من آموخت که فلسطین یک آرمان مشروع است. و اینکه حقیقت همیشه به قدرت نیاز دارد. و اینکه قدرت در مبارزات خلق ها، قدرت منطق، قدرت موقعیت، قدرت متقاعد ساختن جهان، قدرت بسیج حمایت افکار عمومی، و قدرت توازن همه جانبه قوا... و نیز زمانی است که نیاز و ضرورت مشروع، و فرصت و شرایط لازم برای رسیدن به پیروزی باشد. قدرت قدرتبرای دفاع از حق.

ثانیاً، لبنان به من آموخت که فلسطین یک موضوع تثلیثی است: این یک حق ملی فلسطینی ها، یک حق ملی اعراب و یک حقوق جهانی بشری است. هر چه بیشتر در نشان دادن این ابعاد متعالی آرمان فلسطین موفق شویم، بیشتر از آن حمایت خواهیم کرد و با آن پیروز خواهیم شد. از سوی دیگر، هر چه آن را به موضوع طبقه، حزب، گروه یا محور تقلیل دهیم و هر چه فلسطین را رها کنیم تا به کوچه پس کوچه های جنگ قدرت در اینجا کشیده شویم، یا درگیری های نفوذ در آنجا... بیشتر آن را از دست می دهیم و با آن بازنده می شویم.

برادران، جنگ‌های لبنان به من آموخت که بُعد فلسطینی آرمان فلسطین ایجاب می‌کند که در اصول و عمل همیشه در کنار مردم آن باشیم. یعنی با انتخاب‌ها و تصمیم‌هایش، در کنار مقامات رسمی و نمایندگان قانونی‌اش باشد، آنچه را که مردمش می‌پذیرند بپذیرد، و آنچه را که رد می‌کند، رد کند، بدون اینکه بر برادران فلسطینی‌مان پیشی بگیرد، نه سرمایه‌گذاری در رنج‌هایشان داشته باشیم و نه مبارزه‌هایشان را نادیده بگیریم.

جنگ های دیگران در لبنان به من آموخت که بعد عربی مسئله فلسطین ایجاب می کند که همه ما قوی باشیم تا فلسطین قوی شود. وقتی بیروت اشغال می‌شود، یا دمشق ویران می‌شود، یا عمان تهدید می‌شود، یا بغداد ناله می‌کند، یا صنعا سقوط می‌کند... محال است کسی ادعا کند که این در حمایت از فلسطین است. برای اینکه کشورهای عربی ما قوی باشند، با ثبات و رفاه، صلح و گشایش، توسعه و رشد، و مأموریتی مثال زدنی... این بهترین راه برای حمایت از فلسطین است.

همانطور که حاکمیت کامل و دائمی لبنان با بازیابی کامل در سوریه و همچنین با استقلال کامل در فلسطین تقویت می شود، همین امر در مورد هر یک از کشورهای ما در روابط و تعاملات آن با هر همسایه عرب و با کل منطقه عرب ما صدق می کند. هر بیماری همسایه عرب، بیماری همه همسایگان اوست و بالعکس.

در این زمینه خاص، لبنان پس از دهه‌ها درگیری، بحران و مشکلات به من آموخت که هیچ گونه تناقض خیالی یا تعارض ادعایی بین هویت‌های ملی تاریخی و کامل و هویت واحد و جامع عربی ما وجود ندارد. بلکه یکپارچه و تجمعی است. من 100% لبنانی، 100% عرب هستم و به هر دو افتخار می کنم و از نظر ملی و تبلیغی به هر دو تعلق دارم.

در مورد فلسطین که یک موضوع جهانی حقوق بشر است، لازمه آن این است که ما به روی تمام جهان باز باشیم، نه منزوی، دوستان نیروهای زنده آن، در تعامل با مراکز تصمیم گیری آن، گفتگو با آنها، نه مبارزان، تأثیرگذار و نه مطرود. این همان چیزی است که لبنان برای چندین دهه در مورد فلسطین به من آموخت. این چیزی است که من امروز در حضور شما شهادت می دهم. من در اینجا، پس از آن که در برابر قوم خود عهد کردم، به بازگشت لبنان به جایگاه و جایگاه خود در زیر آفتاب شهادت می دهم. و اینک من در میان شما هستم و مظهر عهد هستم. اینجا لبنان است که ابتدا به مشروعیت منشور خود بازگشته است که من افتخار نمایندگی آن را دارم. و اکنون به لطف شما، شهادت شما و حمایت های همیشگی، قابل تقدیر و سپاسگزار شما، دوباره به مشروعیت عربی خود باز می گردد. ثالثاً با شما به مشروعیت بین المللی بازگردم که برای محافظت و تقویت او و احیای حقوق کامل او ضروری و ضروری است.

در کشور من، همانطور که در فلسطین، هنوز سرزمین های اشغال شده توسط اسرائیل و اسرای لبنانی در زندان های آن وجود دارد، ما نه سرزمین خود را رها می کنیم، نه اسیران خود را فراموش می کنیم و نه آنها را رها می کنیم. هنوز تجاوز هر روزه وجود دارد و هنوز افراد بی گناهی از مردم من هستند که هر روز بین شهادت و زخم و بین ویرانی و خون و اشک می افتند. در برابر فداکاری آنها سر تعظیم فرود می‌آورم و سرم را بالا می‌گیرم که اهل کشور آنها هستم. هیچ صلحی بدون آزادسازی آخرین وجب از مرزهای سرزمین ما که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته، مستند، تایید و تعیین شده توسط سازمان ملل متحد است، وجود ندارد. بدون دولت فلسطین صلح وجود ندارد. صلح بدون احیای حقوق کامل و مشروع فلسطینیان وجود ندارد. این همان چیزی است که ما به عنوان کشورهای عربی از زمان ابتکار صلح بیروت در سال 2002 تا زمان اعلامیه ریاض در نوامبر گذشته متعهد شدیم. این یک موضع ایدئولوژیک یا یک صف بندی سیاسی نیست، این توصیف یک واقعیت زندگی است که هر فرد در لبنان و جوامع ما آن را می شناسد و در وجدان و زندگی روزمره خود زندگی می کند.

برادران، لبنان رنج های زیادی کشیده است، اما از رنج های خود آموخته است که هدف جنگ های دیگران نباشد، مقر یا گذرگاه سیاست های نفوذ خارجی نباشد، اصطبل اشغال ها، قیمومیت ها و سلطه ها نباشد، و اجازه ندهد که برخی از آن ها به دنبال قدرت طلبی از خارج، حتی اگر برادر یا برادر خود علیه مردم خود هستند، قدرت طلب کنند. یا در عمل یا حتی کلام به او آسیب برساند.

لبنان آموخته است که منافع وجودی‌اش مربوط به محیط‌های عربی‌اش است، و منافع حیاتی‌اش مربوط به کل جهان آزاد است. ، ارزش های جهانی انسانی.

آقای رئیس، در نهایت از دعوت و مهمان نوازی بسیار سپاسگزارم. امروز لبنان به سوی شما باز می گردد. او منتظر است تا همه شما فردا به او بازگردید.

تا آن زمان، تمام سلام و برادری من به شما از لبنان.

(تمام شد)